Column • Dit Feyenoord telt veel kampioenen die dat nooit eerder waren

Onderaan de trap naar vak B staat een stevige zwarte man met een baardje. Vanachter zijn zonnebril houdt hij zijn blik gericht op de entree van het damestoilet. Hij draagt een zomerse groene polo. “Ben jij het, Uli?”. Hij lacht en knikt. Ik leg mijn hand op zijn schouder. “Bedankt voor alles, kampioen.”

Een paar meter verderop nemen twintig supporters in de rust van de wedstrijd afscheid van hun ernstig zieke kameraad Michiel.  Er wordt geknuffeld, gehuild en in een kring met de getatoeëerde armen over elkaars schouders gezongen: niets is sterker dan dat ene woord.
Op vak Z ziet een groep supporters met sombrero’s hoe hun held Santi de bal hard in het dak van het doel schiet. De Kuip gaat uit zijn dak.
Anderhalf uur later klapt Arne voor het legioen als het ‘Arne, Arne, we worden kampioen!’ door De Kuip golft. Triomfantelijk balt hij de vuist. Arne moet toegeven: wij zijn kampioen, wij zijn kampioen!

Deze veertiende mei bestaat uit een aaneenschakeling van momenten die stuk voor stuk het inlijsten waard zijn. Het is een ideale dag voor een kampioenschap.

Je hebt spelers die Feyenoord verlaten omdat ze bij een andere club prijzen willen pakken. En je hebt spelers die naar Feyenoord komen om prijzen te pakken. De laatsten zijn de winnaars, want Feyenoord is kampioen. Voor veel Feyenoord-spelers is dit kampioenschap hun eerste op het hoogste niveau. Oké, Timon Wellenreuther zit bij Karlsruher SC als die club in 2013 kampioen wordt en promoveert, maar we hebben het, met alle respect, over de Duitse 3e Liga en Timon speelt dat seizoen geen wedstrijd. Alireza Jahanbakhsh wordt in 2015 met NEC kampioen van de Eerste Divisie en dat is, ook met alle respect, evenmin het hoogste niveau.

Zeven spelers in deze selectie werden wel eerder kampioen op het hoogste niveau. Dávid Hancko werd in 2017 kampioen met het Slowaakse MŠK Žilina. Jacob Rasmussen werd in 2017 en 2018 kampioen met het Noorse Rosenborg. Marcos López werd in 2018 kampioen met het Peruviaanse Sporting Cristal. Sebastian Szymański werd in 2017 en 2018 kampioen met het Poolse Legia Warschau. En Santiago Giménez werd in 2021 kampioen met het Mexicaanse Cruz Azul. Oussama Idrissi (2021) en Danilo (2022) werden kampioen bij de aartsrivaal die door Feyenoord op een straatlengte achterstand is gezet. In 2017 was dat nog een neuslengte.

Voor bijna twintig spelers is dit kampioenschap met Feyenoord hun eerste op het hoogste niveau: Justin Bijlow, Timon Wellenreuther, Lutsharel Geertruida, Marcus Pedersen, Mimeirhel Benita, Quilindschy Hartman, Gernot Trauner, Neraysho Kasanwirjo, Mats Wieffer, Orkun Kökçü, Quinten Timber, Antoni Milambo, Ezequiel Bullaude, Mohamed Taabouni, Javairô Dilrosun, Igor Paixão, Patrik Wålemark en Alireza Jahanbakhsh. Zij vieren hun eerste kampioenschap op het hoogste niveau als speler van Feyenoord. Hiermee staan onze club, het legioen, De Kuip en Rotterdam voor de rest van hun leven in hun geheugen en hart gebrand.

Frans