Dit is hoe het WK van 2026 eruit ziet
Het WK voetbal is voor de echte liefhebber vaak de mooiste maand van de vier jaar. Even geen clubbelangen, maar puur chauvinisme en genieten van de wereldtop. De FIFA heeft echter besloten dat 'meer' altijd 'beter' is. Het toernooi van 2026 in de Verenigde Staten, Canada en Mexico wordt een gigantisch evenement met maar liefst 48 deelnemende landen. Dat klinkt leuk voor landen die zich normaal nooit plaatsen, maar voor de organisatie en de fans is het een logistieke nachtmerrie in wording. De afstanden zijn enorm en de speelschema's worden complexer dan ooit.
Supporters die nu al sparen voor een reis naar Noord-Amerika, moeten hun borst natmaken. Het is niet even met de auto van speelstad naar speelstad rijden zoals in Duitsland. Je vliegt van tijdzone naar tijdzone. Fans zijn nu al koortsachtig op zoek naar het WK Speelschema 2026 om te kijken of het logistiek überhaupt haalbaar is om hun team te volgen. Als Nederland in de poulefase in Vancouver speelt en de volgende ronde in Miami, ben je meer tijd kwijt op een vliegveld dan in het stadion.
De impact op de kwaliteit
Meer deelnemers betekent onvermijdelijk ook meer kwaliteitsverschil. Je krijgt wedstrijden tussen toplanden en landen waar het profvoetbal nog in de kinderschoenen staat. De romantici zullen zeggen dat dit de charme is van een wereldkampioenschap, maar de realist weet dat een 8-0 overwinning weinig amusementswaarde heeft. Het risico bestaat dat de groepsfase een lange, saaie aanloop wordt naar het echte werk in de knock-outfase.
Daarnaast is er de belasting voor de spelers. De kalender zit al overvol. Topspelers van clubs als Feyenoord, die ook Europees spelen, hebben nauwelijks nog rust. Een toernooi dat langer duurt en waarbij er duizenden kilometers gevlogen moet worden tussen wedstrijden, is een aanslag op de fitheid. Trainers van Europese topclubs houden hun hart vast voor de staat waarin hun sterspelers terugkeren.
Een toernooi voor de rijken?
Het WK in 2026 dreigt ook een toernooi voor de elite te worden. Vliegtickets, hotels in Noord-Amerika en de kaartjes zelf: het wordt een dure grap. De gemiddelde fan, de man die elke week op de tribune zit in De Kuip, wordt wellicht buitenspel gezet door de kosten. De sfeer in de stadions zal daardoor anders zijn. Minder rauw, meer corporate.
Toch zal de koorts t.z.t. wel weer toeslaan. Als het volkslied klinkt en de bal rolt, vergeten we de corruptie, de logistieke blunders en de commercie. Dan telt alleen de winst. Maar het is wel te hopen dat de FIFA na dit experiment even pas op de plaats maakt. Voetbal is van iedereen, en het moet niet verworden tot een exclusief circus dat zo groot wordt dat het onder zijn eigen gewicht bezwijkt.