Column • De kerstdagen naderen, tijd voor sportieve koerswijziging
Bij mij thuis staat de kerstboom al een week. Er hangen lichtjes in, slingers, ballen, engeltjes en klokken. Toen ik afgelopen donderdagavond en zondagmiddag van woede liep te tieren en stampvoeten schudde de boom heen en weer. De klokken begonnen spontaan te klingelen. Als een soort noodklokken.
Het is onbegrijpelijk dat bij Robin van Persie die alarmbellen niet afgaan. Hij vond na het kansloze verlies in de Klassieker dat ze hartstikke goed bezig zijn. Dat er geen enkele reden is om de speelwijze te veranderen. Kennelijk is hem ontgaan dat de definitie van waanzin is steeds hetzelfde blijven doen en dan toch een ander resultaat verwachten. Uit de reacties op sociale media en de commentaren in de kranten en VI blijkt ook dat slechts weinigen het met hem eens zijn. Het roer moet nu echt om.
In de meer dan vijftig jaar dat ik Feyenoord-supporter ben, heb ik heel wat dieptepunten meegemaakt. Het begon met de Europese uitschakeling door UT Arad in 1970. Ik zat in 1988 met nog geen 4200 toeschouwers in de Kuip toen we met 1-4 verloren van FC Den Bosch. De 10-0 nederlaag in Eindhoven ligt ook nog vers in het geheugen. Maar ik kan me niet herinneren dat we in de eerste seizoenshelft al tien nederlagen leden. Van de laatste acht wedstrijden verloor Feyenoord er zes. En de twee winstpartijen waren tegen laagvliegers. Dan kan je toch niet op dezelfde weg doorgaan.
Wat nu gebeurt, past in een bekend patroon. We doen het een of twee seizoenen uitstekend, en denken dat we ons kunnen meten met PSV en Ajax, om vervolgens door slecht beleid weer naar de middenmoot af te zakken. Dit keer gebeurde het na de succesvolle periode onder Arne Slot. Er kwam een nieuwe trainer die volgens directeur Dennis te Kloese zorgvuldig was gescout. Uren was er met hem gesproken. Dat hij een volledig ander systeem ging spelen, eentje waarop de selectie niet was ingericht, was echter aan de aandacht ontsnapt. Toen hij in de openingswedstrijd van het seizoen een B-elftal liet opdraven, had hij bij mij alle krediet verspeeld.
Wat mij betreft was Robin van Persie een verademing vergeleken bij Brian Priske, zeker op persconferenties. We speelden weer het vertrouwde Feyenoord-systeem. Dit seizoen zouden we zelfs voor de titel gaan. Nog voor de kerst kan dat streven al de prullenbak in. Zijn resultaten zijn slechter dan die van Priske. Bij mij heeft Van Persie ook veel krediet verspeeld door de eerste Europese wedstrijd, tegen Braga, met een fantasieopstelling te beginnen. En wat we donderdag in de tweede helft tegen FCSB te zien kregen, was een blamage. Zondag ging ook van alles mis in de passing, het druk zetten, het aannemen van de bal, de veldbezetting.
Op internet eisen nu veel supporters het ontslag van Robin van Persie. Of dat de oplossing is weet ik niet. We moeten ook eens kijken naar de kwaliteit van de selectie, de miskopen die miljoenen gekost hebben. Naar de vele blessures en het functioneren van de medische staf en performance-afdeling.
Eén ding is duidelijk: Wie de eerste seizoenshelft objectief bekijkt, kan niet anders dan concluderen dat stilzitten geen optie meer is. Op sportief, organisatorisch en medisch vlak moet het roer om. De kerstdagen zijn traditioneel het moment van bezinning. Bij Feyenoord moet dat dit jaar leiden tot het inzicht dat een sportieve koerswijziging onvermijdelijk is.
Met rood-witte groet,
Hasko