Pro Shots
Opinie
Nee Priske, zó veel blessures hoort niet 'gewoon bij voetbal'
"It's just a part of football", reageerde hoofdtrainer Brian Priske de afgelopen dagen constant wanneer hij gevraagd werd naar de blessuresituatie bij Feyenoord. Maar de coach zei er ook bij: "Het is niet alleen pech. De meeste blessures komen door de load." Daarmee lijkt Priske het blessureprobleem af te schuiven op de volle kalender. Maar is dat wel terecht?
Het wisselvallige spel van Feyenoord is aan één belangrijke zaak toe te schrijven: fitheid. De belastbaarheid van de selectie van Feyenoord slingert nog meer heen en weer dan het schommelschip in de Efteling. Natuurlijk, Feyenoord zit in een ongekend zware serie aan wedstrijden. Maar speelde Feyenoord vorig seizoen minder wedstrijden? En oogden ze toen net zo uitgeput en afgepeigerd als nu? Op beide vragen kan hetzelfde worden geantwoord: nee.
'Tien tot twaalf minuten trainen'
De uitspraken van Dávid Hancko tijdens de persconferentie na afloop van Feyenoord - Red Bull Salzburg spraken boekdelen. "We zijn niet eens fit genoeg om te trainen. Het grootste deel van de wedstrijdvoorbereiding bestaat uit het bespreken van videobeelden. Op het veld kunnen we tien à twaalf minuten tactisch trainen, heel even verdedigend en aanvallend. Dan zeggen de fysieke coaches dat we al aan onze max zitten, en dat we van het veld af moeten." Een team dat beter gaat voetballen van iets meer dan tien minuten aan trainingsarbeid op het veld? Denk het niet.
Toeval?
Of blessures toeval zijn? Natuurlijk is dat altijd een factor. Een nare botsing, een doodschop: het kan altijd gebeuren. Maar spierblessures komen vaker wel dan niet voort uit overbelasting. Ofwel spelers keren gehaast terug op het veld na een blessure en moeten meer minuten maken dan ze aankunnen, of spelers zitten aan het eind van hun Latijn, maar moeten toch door. Zie Ayase Ueda, die de wedstrijd tegen Ajax nipt wist te halen, maar al na een halfuur geblesseerd uitviel en de rest van dit jaar niet meer in actie komt. Was Ueda wel fit genoeg om te spelen? Of Carranza, die in het begin van het seizoen nooit speelde, en de laatste weken ineens heel veel speelminuten moest maken. Geblesseerd. Lotomba, die woensdag na twee weken afwezigheid weer in de basis startte, maar in de rust weer afhaakte. Geblesseerd.
Timber
Ook de casus Timber is er één om je vraagtekens bij te zetten. De aanvoerder viel in de blessuretijd van de wedstrijd tegen FC Utrecht uit met een enkelblessure. Hij kreeg een vervelende tik. Pech, kun je denken. Maar wat geen pech is, is hoe je vervolgens omgaat met zo'n blessure. De verantwoordelijken bij Feyenoord besloten hem drie dagen later tegen Ajax weer op te stellen, net als de wedstrijden erop, tegen AZ en Salzburg. Maar de Utrechter haakte woensdag geblesseerd af; hij kon écht niet meer verder. De captain erkende dat het nog altijd de nasleep was van de tegen FC Utrecht opgelopen enkelblessure, en sprak de woorden zichtbaar geëmotioneerd uit. Tijdens de eerste helft was al eens te zien dat Timber naar de kant ging om nog wat extra pijnstillers naar binnen te werken.
Gaan Priske, de medical en performance staff wel verantwoord met hun spelers om? Of wordt alleen maar nagedacht over de korte termijn? "Het is een uitdaging. Sommige spelers moeten we meer in bescherming nemen. Tegelijkertijd moeten we ook presteren en wedstrijden winnen", zei de coach na afloop van de wedstrijd van woensdag. De Deen en zijn staf hebben daarin de schijn tegen. De keuzes lijken nu veel gemaakt te worden voor de korte termijn, terwijl het voor het welzijn van spelers beter zou zijn om meer rust te krijgen. Daarnaast zijn er ook de hardnekkige geruchten over de trainingsarbeid van het begin van het seizoen. Feyenoord zou in de eerste fase van het seizoen onder Priske veel harder hebben getraind dan onder Slot, of zelfs te hard. Om nog te zwijgen over het aantal tegendoelpunten in de eindfase van een wedstrijd, wat ook geen toeval kan zijn.
Verschil met Feyenoord onder Slot
Opvallend is met name het contrast met de voorgaande seizoenen onder Arne Slot, én leden van de performance staff Ruben Peeters en Leigh Egger. Ook die twee vertrokken: Peeters ging mee naar Liverpool en Egger zit inmiddels bij het Australische nationale elftal. Volgens Hancko werkt Feyenoord nog altijd vanuit dezelfde filosofie als onder hen, maar toch is het verschil immens. Slot, die inmiddels heel Engeland alweer om zijn vinger weet te winden, had nauwelijks last van dit soort blessuregolven, ook niet in zware periodes als deze. Maar miste hij eens een handvol basisspelers, ging het nauwelijks ten koste van de manier van spelen. Iedereen wist wat van hem verwacht werd.
In Liverpool is de blessuresituatie sinds de aanstelling van Slot (en Peeters) aanzienlijk verbeterd. De Bergentheimer heeft, ondanks dat vrijwel al zijn spelers laat terug waren vanuit interlandverplichtingen deze zomer, een topfitte selectie op de been. Blessures? Ja, die zijn er zeker. Harvey Elliott brak zijn voet, en Diogo Jota liep een ribblessure op na een vervelende landing. Deze kun je onder het kopje 'pech' scharen. Alleen eerste keeper Alisson heeft een spierblessure aan de hamstring. Dat terwijl de fitheidssituatie onder Jürgen Klopp van de voorgaande seizoenen vergelijkbaar was met die van het Feyenoord van nu.
Financiële gevolgen
De blessuregolf van Feyenoord heeft flinke invloed op de prestaties op het veld. De ploeg oogt vermoeid, kan daardoor nauwelijks trainen en kwalitatief wordt het er door gebrekkige fitheid van belangrijke spelers ook niet beter op. Dat zou ook nog eens verregaande financiële gevolgen kunnen hebben. Want Feyenoord stond er, voor woensdagavond 21:00 uur, uitstekend voor in de Champions League. Maar na de wedstrijd tegen Salzburg hangt de vlag er behoorlijk anders bij. Geen overwintering in het miljoenenbal kan de Rotterdammers een flinke financiële strop opleveren. Zeker als plaatsing voor de Champions League van volgend seizoen ook niet wordt bewerkstelligd. Ligt dat alleen aan fitheid, en aan Priske en zijn staf? Natuurlijk niet. In de breedte heeft Feyenoord dit seizoen onvoldoende kwaliteit ten opzichte van bijvoorbeeld PSV. Maar zelfs met deze groep moet de tweede plaats in de Eredivisie meer dan haalbaar zijn.
Belletje
Priske zei in zijn eerste persconferentie: "Ik heb van de club begrepen dat ik Arne Slot altijd mag bellen. Dat ga ik ook zeker doen, maar ik wil eerst een eigen indruk krijgen van de mensen binnen de club." Een welgemeend advies aan Brian Priske, voor het geval hij Slot nog niet heeft gesproken: pak de telefoon en pleeg het belletje. Misschien gaat het Feyenoord dan net zo voor de wind als Arne Slot en Liverpool.
Reacties
- is het normaal in november een heel elftal aan blessures gehad te hebben? ja/nee
- is het normaal dat een elftal als geheel vermoeid is op een derde van de competitie? ja/nee
- vind je dat er fatsoenlijk ingekocht is in de transferperiode? ja/nee
- vind je dat er tegen Ajax/AZ/Salzburg op enig moment 'n andere taktiek is ingezet? ja/nee
Je antwoorden vertellen wat er gebeuren moet.
Helemaal ongelijk heeft de schrijver van dit betoog overigens niet. Priske ligt de uitspraak "that's football" sowieso in de mond bestorven. Nou vind ik dat m.b.t. de overdosis blessures niet eens het meest zorgwekkend. Maar idd Feyenoord heeft veel meer blessures dan andere clubs met een vergelijkbaar zwaar programma. Dus een kritische analyse van trainingsmethodiek en van de werkzaamheden van de fysieke/ medische staf lijken mij zeer op zijn plaats.
Dat Priske dezelfde uitspraak frequent gebruikt als het om het matige voetbal en teleurstellende resultaten gaat, is zorgwekkender. Hoewel ook wel weer verklaarbaar. De selectie waarmee hij werkt is in de breedte niet sterk genoeg en daarnaast nogal onevenwichtig. Maar als Priske dat gaat zeggen gooit hij, door kritiek te hebben op de samenstelling van de spelersgroep, Dennis Te Kloese voor de bus. Ruim een jaar geleden deed Maurice Steijn iets dergelijks en won daarmee de slag met Mislintat want die was er nog eerder uit dan Steijn zelf. Maar hij verloor de oorlog met de spelersgroep, dus veel tijd zat er tussen het exit van de een en van de ander niet.
Daar komt dan nog eens bij dat kritiek op de TD tegelijk kritiek is op de Algemeen Directeur want de zakkenwassersbrigade o.l.v. hoofdzakkenwasser Van Bodegom (i.c. de RvC) heeft Te Kloese niet alleen benoemd in deze dubbelfunctie maar hem daar, na de afgelopen transferwindow ook nog eens in gehandhaafd. De enige correctie was het creëren van een extra hulpje in de huishouding voor Te Kloese, waardoor direct onder hem de verantwoordelijkheden alleen maar meer versnipperd zijn en dus de organisatie verder verzwakt.
Of Priske de juiste man op de juiste plaats is, weet ik eerlijk gezegd niet, zijn vlakke presentatie geeft iig weinig vertrouwen. De resultaten doen dat ook niet of nauwelijks maar door de optelsom van blessures, de zwakte in de breedte en onevenwichtige samenstelling van de selectie, kan ik nu iig nog niet beoordelen of je Priske daarover heel veel verwijten kunt maken. De ruïnebouwers in de RvC en de directie des te meer.
En mijn part ten kloese ook met z'n slechte aankopen...
2 x 15 minuten tactisch trainen?!?
Het is al geen tactisch wonder knap hoor alles wat slot heeft opgebouwd wordt in 3 maanden compleet afgebroken.
Ten kloesse moet gewoon een sterke echte TD naast zich hebben,geloof dat hij ren prima directeur is maar technisch directeur is het waardeloos.
Hancko bijvoorbeeld was pas bij de oefenpot tegen benfica pas weer terug bij de selectie. Een week voor de start vd competitie.
Nee het ligt niet aan het aantal wedstrijden. Het ligt aan de trainingen. Spieren hebben 72 uur nodig om te herstellen, die krijgen ze bijna niet omdat trainers denken dat zij spelers sterker maken door veel en hard te trainen. Als je dan ook nog een een half elftal kunt wisselen, dan zijn al die blessures niet nodig. Rouleren, maar goed daar hebben we niks meer aan, want je speelt al met de reserves van de reserves.
Als er drie wedstrijden zijn in een week, dan wordt de eerste wedstrijd vaak vroeg (12,15 uur) gespeeld of de derde wedstrijd laat, om 21,00 uur. Zo zit er steeds minimaal 72 uur tussen.
Waarom dat bij tennis of wielrennen niet zo is, schijnt te liggen aan trainingen en/of mentale belastbaarheid. Het fijne weet ik daar niet van.
Betekent ook kansen op herstel, met Milambo, met Calvin, met onze spitsen.
Na het chagrijn van woensdag hoop ik op de weg omhoog. Om kans te hebben op een succesvol vervolg in de competitie is een kwaliteitsimpuls in de winter wel vitaal, maar dat was op het eind van de vorige Transferwindow al onderkent. Zondag geen punten laten liggen.